غصه ی تابوتِ او
در دلِ"کابُل" نشست.
در سوگِ فرخنده، زنی که به آتش کشیده
شد.
رضا مقصدی
همسفر ِآب ها
همسفر ِآب ها
همنفس ِروز بود.
در دل ِآیینه ها
چهره برافروز بود.
شادی ِایام را
نام ِ برازنده، داشت.
با غم ِدیرینه اش
خنده ی فرخنده، داشت.
شب که فرو می کشید
پرده ی خورشید را
جان، به سراپرده یِ
تازه ی گُل می دمید.
ظلمتِ بیداد را
زمزمه ی نور شد.
عاطفه ی داد را
عشرتِ انگور شد.
غصه ی تابوتِ او
برسر ِدوشِ زنان-
دردلِ "کابُل" نشست.
کوچه به هر کوچه، رفت
در بر ِهر گُل، نشست.
آه...، دگرباره ، آه...
عشقِ شکوفنده را
جامه،به تن، چاک شد.
شعر ِدرخشنده اش
مرثیه ی خاک شد.
از دلِ او خنده رفت.
خنده ی فرخنده رفت.
فرخنده زن جوان 28 ساله افغانی از اهالی کابل
بود که قصد داشت پس از فارغ التحصیل شدن از دارالعلوم عایشه، به تحصیلات دانشگاهی
ادامه دهد. او از جادو و جنبل و خرافات نفرت داشت و زنان را از اصراف وقت و پولشان
در راه خرافات بازمی داشت. پلیسی که شاهد کشته شدن فرخنده بود، به خبرنگاران گفت که فرخنده در حال بحث و مجادله با ملای محل بود که چرا خرافات را رواج می دهد،
و می کوشید از فروش تعویذ (بلاگردان) به زنان ممانعت کند. ملا که ظاهراً شغل نان و
آبدار خود را در خطر می دید، فریاد می زند که این زن نامسلمان قرآن را سوزانده
است.
ناگهان مشتی جاهل و نادان، بدون پُرس و جو
فرخنده را زیر لگد می گیرند، بر سرش چماق می کوبند، با اتومبیل، تن خونین و بی
جانش را زیر می گیرند، در خیابان می کشانندش و سرانجام در روز روشن و در برابر
مردمی که بسیاری شان قاتلان را تشویق می کردند، آتش اش می زنند.
هنوز هیچ مدرکی شایعه سوزاندن قرآن را ثابت نکرده و چنین خودسری هائی بخش عظیمی از مردم افغانستان، بویژه
زنان را در عین اندوه، به خشم و اعتراض درآورده است. پلیس می گوید که ۱۸ نفر در ارتباط با این حادثه دستگیر شده اند، و
انتظار دستگیری های بیشتری می رود. به علاوه ۱۳ مامور پلیس به خاطر ناکامی در جلوگیری از این قتل که در ملاء عام، صورت گرفت، معلق شده اند.
خانواده فرخند از تمام نهادهای عالی قضائی
تقاضای رسیدگی به این جنایت را دارند. این
رویداد همچنین خشم دیدهبان حقوق بشر را برانگیخته است. این نهاد از سهلانگاری پلیس
در مهار این رویداد خشمگین است و این کار را پذیرفتنی نمیداند.
روز خاکسپاری، که با حضور تعداد کثیری
از زنان و مردان عدالتخواه، سکولار و حتی مذهبیِ مسلمان، برگزار شد، زنان افغانی
که در فرهنگی متعصب، هر یک خود را فرخنده دیگری می دید، در بدعتی تازه، تابوت این زن جوان را
تا گور او، بر دوش خود حمل کردند و پیکر سوخته و زخمدیدۀ وی نیز با دست این زنان
همدرد و آزادیخواه، به خاک سپرده شد.
توضیح: پیوند سرا، 25 مارس 2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر