پیوند سرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ایران

پیوند سرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ایران

۱۳۹۴ آبان ۳۰, شنبه

بخت اگر..../ شعر / پرتو نوری علا


بستم، بستم
بختِ دختر شاه پریان؛
تا بخت ات باز کنم 
بازپس دِه، عشق دزدیده ام را!

بخت اگر...

بستم، بستم
بختِ دختر شاه پریان؛
تا بختات باز کنم
بازپس دِه، عشق دزدیده‎ام را! 

بر هر تارِ اَلوان
گِرهای نشاندم
       به نیّتِ باز شدن
با تنم، همان قدر عاشق
که نبضِ بهار.

سرخ وُ سیاه وُ سرگردان، تارها،
هر گره، باز ناشدنی
با تیزیِ بُرّادهی اشک، حتی.

زود، رنگِ فصل
به تاریکی نشست 
چه زود به تاریکی نشستم؛                                     
با تنم، همان قدر ناچار                                                  
که پائیزِ برگریزِ سوگوار.
                                                         
آی... بخت اگر بستن‎ی بود                                             
تارها را بیرنگِ بیرنگ، 
      رها میکردم، 
               بی تاب، بیگِره                                                  
از گرگ و میشِ روز، تا هنوز
عشق، بندیِ هیچ عاشق نباشد.

پرتو نوری علا
2015/11/11      


هیچ نظری موجود نیست: