راه كه میرود
رویِ
ستون فقرات من
آوازی بيرون میآيد
تو در تو
ازنشنيدههايی
كه شنيدن میخواست
عمق سرد آب
وگرمای
دستی كه نيست
دورشدن نوری كه شكسته را
سرشكسته
مینويسد:
"بيا و پيدایم كن
دراين
صفر طولانی!"
ازاين فاصله / علی آزادی
ازاين فاصله
ازاين فاصله
كه لايه ای ازشن
ساحتاش را نزديك میشود
يك هذلولیِ شناور
درسايهاش میچرخد
سايهای ديگر
را نوشتههای اش را میرود
سَری به خواب زد و گفت:
" نمیتوانی مرا نبينی!
مخروط من سربالاست "
وپايين كه افتاد
صدايی آشكار است:
"اين زخم شيرين
پشت بزاقی خوابيده"
حالا سمتی كه آب افتاده
دارد خودش جمع میكند!
ساحتاش را نزديك میشود
يك هذلولیِ شناور
درسايهاش میچرخد
سايهای ديگر
را نوشتههای اش را میرود
سَری به خواب زد و گفت:
" نمیتوانی مرا نبينی!
مخروط من سربالاست "
وپايين كه افتاد
صدايی آشكار است:
"اين زخم شيرين
پشت بزاقی خوابيده"
حالا سمتی كه آب افتاده
دارد خودش جمع میكند!
August 20 2015
* علی آزادی از شاعرانی است که کار نشر اشعارش را از سال 1363 آغاز کرده است. کتابی که از او منتشر شده "و دال حرفِ آخر سفید است" نام دارد که حاوی 42 شعر است. اکثر اشعار علی آزاد در سایت سِ دایِ شعر، منتشر شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر