هیس! /شعر به دو زبان فارسی و انگلیسی / مجید نفیسی

بالگَردی از بالا می‎غُرّد
و بارکِشی هژده چرخ
آن پائین می خروشد.
مردی در پیاده رو
برگهای خشک را می روبد

هیس!

بالگَردی از بالا می‎غُرّد
و بارکِشی هژده چرخ
آن پائین می خروشد.
مردی در پیاده رو
برگهای خشک را می روبد
و جیغِ جاروی بادیَ‎اش
جانم را می‎خراشد.

پنجره را می بندم
و گوش‎ها را می‎گیرم:
هیس! هیس!

از کارگران، نه
از ابزارشان بیزارم
هر چند می‎دانم
اگر شهروندان بخواهند
و شرکت‎ها بگذارند
می توان به آسانی
از آلودگیِ صدا کاست
آن چنان که هر پرنده
صدای جفتش را بشنود
و من
رایانه ی سخنگویم را.

مجید نفیسی

۲۲ اوت ۲۰۱۵

Hush!

A chopper roars up there

And an eighteen-wheeler

Rumbles down there.

A man on the sidewalk

Blows dry leaves

And the scream of his leaf blower

Scratches my soul.

I close my window

And cover my ears:

Hush! Hush!

I detest

Not the workers

But their tools.

And yet I know

If citizens demand

And corporations yield

Noise pollution can

Easily be reduced

So much that every bird

Can hear the sound of her mate

And I

My talking computer.

Majid Naficy

August 22, 2015