چهار رباعی / شعر / اسماعیل وفا یغمایی

رباعیات

زاهــد تو و بر جبیــنِ  تو داغ خـــدا 

سجاده ومُهر وسبحه و ذکر و دعا
ســجاده من تنــی اســت زیبــا امـا
که داغ لبش بجــاست روی لب ما 
**
دیریست که من رهایم‎ازهرچه الاه
از خــالـق و رَب و از جنـاب الله
امـا چـو تـرا به بر کشـم میگویـم
لا حـــولُ وَ لا  قوة الا بــــــالله!
**
زیباست جهانِ زشت، چون زیبائی

تنـها نی‎ام ای یـار چو تو با مـائی
دلتنگ نی‎ام که پیرگشتم، چون تو
دیروزی و امروزی و هم فردائی
**
ای کفر«وفا» زلطف چشمت مقهور
ای مـعنیِ اعجاز و تجلّای ظـــهور
گویم که خدا نیست! ولی می بینــم

درچشم ولب وُروی تو او را مستور

نهم شهریور هزار و سیصد و نود و چهار