شعرامروز ایران / گروس عبدالملکیان*

ملاقات

بارانی که روزها

بالای شهر ایستاده بود

عاقبت بارید

تو بعدِ سال‎ها به خانه‎ام می‎آمدی...

تکلیفِ رنگ موهات

در چشم‎هام روشن نبود

تکلیفِ مهربانی، اندوه، خشم

      و چیزهای دیگری که در کمد آماده کرده بودم

 تکلیفِ شمع‎های روی میز

                           روشن نبود

من و تو بارها

زمان را

در کافه‎ها و خیابان‎ها فراموش کرده بودیم

و حالا زمان داشت

                  از ما انتقام می‎گرفت

در زدی

باز کردم

سلام کردی

اما صدا نداشتی

به آغوشم کشیدی

اما

سایه‎ات را دیدم

           که دست‎هایش توی جیبش بود

به اتاق آمدیم

شمع‎ها را روشن کردم

ولی

هیچ چیز روشن نشد

نور

تاریکی را

        پنهان کرده بود...

   

بعد

بر مبل نشستی

در مبل فرو‎ رفتی

در مبل لرزیدی

در مبل عرق کردی

پنهانی، بر گوشه‎ی تقویم نوشتم:

                نهنگی که در ساحل تقلا می‎کند

                           برای دیدن هیچ کس نیامده است

 شنبه پنجم بهمن ۱۳۹۲ 

برگرفته از سایت "گنجینۀ بهترین شعرها"

http://temenna.blogfa.com/category/50

* گروس عبدالملکیان زاده ۱۸ مهر ۱۳۵۹، و بقول خودش ۱۸ روز از جنگ کوچکتر است. گروس از نوجوانی شعر می گفت و آنها را در نشریات کودکان و نوجوانان منتشر می کرد. از اواخر دهۀ هفتاد به مطالعه نقد و نظریۀ ادبی روی آورد. از او چندین مجموعه شعر از جمله پرنده پنهان، رنگ‌های رفته دنیا، سطرها در تاریکی جا عوض می‌کنند، حفره‌ها، پذیرفتن و گزیده ای از شعرهایش در کتابی با عنوان «هیچ چیز مثل مرگ تازه نیست» در نشر چشمه به چاپ رسید. عبدالملکیان دبیر بخش شعر نشر چشمه و همکاری با مطبوعات تخصصی سال‌های گذشته از جمله کارنامه و عصر پنجشنبه  همکاری داشته است. اکثر اشعار گروس عبدالملکیان به زبان‎های انگلیسی، فرانسوی، عربی، ترکی و کردی ترجمه شده اند. او برنده جوایز متعدد شعر در داخل و خارج ایران بوده است.