مرا به یکی بشارتِ فرخنده
خرسند می‌‌داردَم این پگاهِ فریبنده
که: نگاه کن! در آغازه‌ی اسفند
اقاقی، ز خوشه‌هایِ عطرِ بهار سرشار است
و بر ساقه‌ی نازکِ یاس
نقلکِ غنچه می‌‌کند آماس ...
بهار دروغین
مرا به یکی بشارتِ فرخنده
خرسند می‌‌داردم این پگاهِ فریبنده
که:
نگاه کن
در آغازه‌ی اسفند
اقاقی
ز خوشه‌هایِ عطرِ بهار سرشار است
و بر ساقه‌ی نازکِ یاس
نقلکِ غنچه می‌‌کند آماس ...
چشمِ دلم در قفا، ولی
به جستجوی خجسته بهاری ست
که باغچه -
در انتظارِ حضورش بنفشه آذین بود
و پدر
بیمناکِ لطمه‌ی رگباری که ببارد
- پیش آینده تر از مقدمِ نوروز - ،
دلنگران می‌‌نمود.
***
های !
ای غریبه با غمِ غربت
به یاد بسپار :
چشم‌ام هنوز سوی آن بهاران است،
دلم تنگِ نوروز‌های ایران است .
*********
جهانگیر صداقت فر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر