بهار،
با تردید میانه ندارد؛
تا
خورشید، پردۀ ابر بشکافد
و
سبزه بروید از زمین،
پشتِ
سرما را خم کردهست، بهار.
به پیشباز بهارِ ۱۳۹۵
بهار،
با تردید میانه ندارد؛
تا
خورشید، پردۀ ابر بشکافد
و
سبزه برویَد از زمین،
پشتِ
سرما را خم کردهست، بهار.
این
پرندۀ کوچک هم
از
شکستنِ شاخۀ نازکی
که
رویَش نشسته، نمیهراسد؛
پرواز
را باور دارد
و به
لرزش برگی، یا ریزش شکوفهای
به دلِ بهار میزَنَد.
به پیشباز بهار
2016 – لس آنجلس
۴ نظر:
ممنون این پرندۀ کوچک هم
........
پرواز را باور دارد
و به لرزش برگی، یا ریزش شکوفهای
به دلِ بهار میزَنَد.
زیبا همچون گوینده اش
سپاسگزام
ما هم سعی می کنیم پرواز را باور کنیم
شاید روزی از دست.... پرواز کنیم
شعر زیبایی است. ممنون
ارسال یک نظر