در گرامیداشت سیمین بهبهانی، بانوی بزرگ شعر و ادب و مبارز راه آزادی و حقوق بشر در ایران

بزرگ بانوی شعر و ادب ایران، سیمین بهبهانی که نماد آزادیخواهان، مدافعان حقوق بشر و زنان مبارز برای کسب حقوق برابر با مردان بود، چشم بر جهان فرو بست. سیمین، بانگ رسای ستمدیدگان جامعه، سمبل مقاومت و ایستادگی مردم ایران در برابر حکومتگران جاهل و برآمده از اعماق تاریخ بود. او که یکی از بنیانگذاران برجسته کارزار مبارزه با اعدام (لگام) می باشد، با رفتن خود، همه ایرانیان آزادیخواه و مدافع حقوق بشر را در سراسر جهان در غم و اندوه فرو برد.

اگر چه بانوی شعر و غزل ایران، پیش از سال۵۷ در عرصه شعر و ادب از شهرت و محبوبیت فراوانی برخوردار بود و سبک نوینی را در تاریخ غزلسرائی ادبیات ایران به ثبت رسانده بود، اما اوج درخشش وی پس از سال ۵۷ و از زمانی آغاز گردید که درد و رنج مردم و مخالفت و مبارزه با بی عدالتی ها و تبعیض ها به خمیر مایه اصلی سروده هایش تبدیل شد.

سیمین بهبهانی، بانوی آزاده و شاعر ملی و مردمی ایران بود. او در این دوران سیاه، تصاویر گویا و روشنی از بیدادگری ها، ناهنجاری ها و فسادهای ناشی از حکومت جانیان و تبهکاران را در اشعارش به نظم کشید. در بیشتر اشعار بانوی غزل ایران، از درد و رنج های کودکان کار و کارتن خواب ها گرفته تا صحنه های سرکوب، بگیر و ببندها و اعدام های آزادی خواهان ایران، بطور خیلی پررنگ و به آشکارا دیده می شود که نشان از مردمی بودن او است.

و اما ماندگارترین اثر سیمین بهبهانی برای نسل جوان کنونی و نسل های آینده، غزل های زندگی او است که درس آزادگی و ایستادگی در برابر پلشتی ها را به همگان می آموزد و به رهروان عشق به آزادی، امید به فردای رهایی وطن را می دهد:

دوباره می سازمت وطن اگرچه با خشت جان خویش

ستون به سقف تو می زنم اگر چه با استخوان خویش

ما نهادهای حقوق بشری شبکه «همبستگی برای حقوق بشر در ایران» درگذشت آموزگار آزادی خواهان، یار زنان برابری خواه و شاعر بلند آوازه ایران، سیمین غزل ایران را به بازماندگانش، عموم هموطنان و به ویژه به مدافعان حقوق بشر در سراسر گیتی تسلیت می گوئیم. یاد و نام افتخار آفرین او را گرامی می داریم.

همبستگی برای حقوق بشر در ایران

۲۸ مرداد سال ۱۳۹۳