پیوند سرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ایران

پیوند سرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ایران

۱۳۹۳ اسفند ۲۸, پنجشنبه

دو شعر از منصور خاکسار / ترجمه به انگلیسی / مجید نفیسی

Two poems by Mansour Khaksar

Translated from the Persian by Majid Naficy
October 2008 
                                                           Still

With a ballpoint pen
Incidentally dark
I sign the manuscript
That he has put in front of me
And I am familiar with its text
He is not more than a lad
With big eyes
Who ignores my trembling fingers
And stares at my name
Which I've put near my signature
A giddy billy goat goes uphill
I measure his speed
And the air
Which is still dark


 هنوز هم

دست نوشته ای که پیشم می نهد
و با متن آن آشنام،
              امضاء می کنم
با خودکاری که اتفاقی تیره است.

پسر بچه ای بیش نیست
با چشمانی درشت
که لرزش انگشتانم را نادیده می گیرد
و بر نامی که
کنار امضایم گذاشته ام
                       خیره است
قوچی مست
            که سربالا می رود
شتابش را سبک - سنگین می کنم
و هوا را
        که هنوز هم
                  تاریک است.


                                        So That Tree Would Grow

He worked hard
With the help of water and clouds
So that tree would grow tall
And give him shade to rest.
But death grew in every leaf
And the tree dried out.
He gave up
and painted the house
with a white brush.
But neither the cold died out
Nor the night came to an end.

تا آن درخت برآید

از پای درآمد
تا آن درخت
           از آب و
                      ابر
                          برآید
و در سایه اش بیاساید
رگ مرگ  روئیید
ودرخت خشکید!
پس
   پا پس کشید
و با قلم مویی سپید
خانه را آراست
اما
  نه سرما برید
و نه شب برخاست

هر دو شعر، برگرفته از: مجموعه شعر "با آن نقطه"، نشر هزاره، مارس 2009، آمریکا، 


هیچ نظری موجود نیست: